Pojawienie się nieżytu nosa stanowi zwiastun nadchodzącej infekcji. Katar może przybierać różne formy – w wielu przypadkach występuje on w postaci gęstej i ropnej wydzieliny. W jaki sposób można skuteczne wyleczyć ropny katar? Czy istnieją leki, które pozwalają uporać się z tym uciążliwym problemem?
Co stanowi przyczynę ropnego kataru?
Nie ulega wątpliwości, że pojawienie się kataru w postaci ropnej wydzieliny o zielono-żółtym kolorze i nieprzyjemnym zapachu jest nierozerwanie związane z infekcją dróg oddechowych. Niekiedy może być to angina, czasami efekt ciężkiego stanu zapalnego zatok, w innych przypadkach może być następstwem polipów w nosie czy zapalenia ucha lub zęba. Niemniej jednak powszechne przekonanie, że katar ropny stanowi wyłącznie zakażenie bakteryjne jest błędne. Niejednokrotnie infekcje wirusowe rozpoczynają się od nadmiernej produkcji białej wydzieliny, która z czasem ulega mocnemu zgęstnieniu i zżółknieniu. Choć w przeważającej liczbie przypadków winowajcą ropnego kataru są rozmaite bakterie, to nie należy wykluczać szkodliwej działalności wirusów.
Ropny katar a objawy współtowarzyszące
U większości osób mających problem z ropnym katarem pojawiają się dodatkowe problemy, które stanowią rezultat nadmiernego nagromadzenia gęstej wydzieliny. Co więcej, nie można zapominać o tym, że katar sam w sobie jest objawem trwającej infekcji. Pojawienie się nieżytu nosa z ropną wydzieliną jest przeważnie połączone z występowaniem:
- gorączki
- bólu głowy
- zaburzeń smaku i węchu
- trudności z oddychaniem
- tkliwości uciskowej w obrębie zatkanych i zmienionych zapalnie zatok – przeważnie okolice czoła i policzków
Jak leczyć ropny katar?
Katar w przeważającej liczbie przypadków jest problemem tymczasowym i zazwyczaj ustępuje wraz z pokonaniem infekcji. Jeżeli przyczyną ropnego kataru jest infekcja bakteryjna np. bakteryjne zapalenie zatok, to wówczas najlepszym rozwiązaniem będzie wykorzystanie antybiotyków. Najczęściej są to preparaty z amoksycyliną, cefalosporyną lub antybiotykami makrolidowymi (np. azytromycyna czy klarytromycyna).
Niemniej jednak leczenie ropnego kataru i innych postaci nieżytu nosa bazuje na zwalczaniu objawów. Celem jest rozrzedzenie zgęstniałej wydzieliny i udrożnienie zatkanych dróg oddechowych. Jedną z opcji jest stosowanie kropli z ksylometazoliną, które powodują obkurczenie naczyń krwionośnych w obrębie nosa. Efektem tego jest zmniejszenie obrzęku i przekrwienia błony śluzowej. Zastosowanie kropli pozwala ograniczyć ilość produkowanej wydzieliny i tym samym przywrócić choremu prawidłowe oddychanie. Ksylometazolina ma jednak swoją ciemną stronę – jej działanie może spowodować rozleniwienie pracy nosa, co może doprowadzić do zupełnie odwrotnego rezultatu i nasilić katar. Dlatego też leczenie kroplami nie może trwać dłużej niż 7 dni. Pomocne w walce z ropnym katarem są m.in. inhalacje z ziół i olejków eterycznych, irygacje z solą fizjologiczną, aerozole z wodą morską.
Nieleczony katar a powikłania
Bagatelizowanie kataru może okazać się bardzo zgubne. Utrzymująca się infekcja może ulec rozprzestrzenieniu się i spowodować zakażenie dolnych dróg oddechowych np. powodując bakteryjne zapalenie oskrzeli i płuc. Oprócz tego następstwami nieleczonego kataru ropnego może być m.in. zapalenia ucha środkowego i niedosłuchu, zapalenia zatok szczękowych czy infekcji gardła. Natomiast powikłanie w postaci polipów może doprowadzić do stanu zapalnego w obrębie oczodołów czy nawet i zapalenia opon mózgowych.
Bibliografia:
- Wachnicka-Bąk A., et al. "Zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych – jedno z najczęstszych zakażeń górnych dróg oddechowych." Pediatria i Medycyna Rodzinna 2014, 10(1): 25-31.
- Wawrzyniak A. "Racjonalna terapia ostrych infekcji górnych dróg oddechowych." Forum Medycyny Rodzinnej 2011, 5(5): 401-406.
- Samoliński B., Komorowski J. "Terapia nieżytów nosa." Przewodnik Lekarski 2006, 8: 42-49.
